Ooit stond Marc Riemens zo ver af van zichzelf, dat hij zichzelf in de spiegel niet eens aan durfde te kijken. Na de nodige hick-ups gooide hij, inmiddels volwassen, het roer om. Intensieve therapie leerde hem dat je alleen van betekenis kunt zijn als je te werk gaat vanuit jezelf, ook al voelt dit nog zo kwetsbaar. Hij staat sindsdien open in het leven en neemt anderen mee in zijn ontdekking, vooral jongeren die worstelen zoals hij dit ooit deed.
De ommekeer kwam voor Marc rond zijn veertigste levensjaar. Zowel in zijn werk als in zijn relatie vonden ingrijpende verschuivingen plaats. “Ik kwam in een burn-out terecht omdat ik werk deed dat niet bij mij paste”, zegt Marc. “Ik ben goed in het opzetten van projecten, maar het managen ervan kan ik beter aan een ander overlaten. Toch probeerde ik het. Achteraf weet ik dat ik dit deed omdat ik gewend was erkenning bij anderen te halen, in plaats van bij mezelf. Dat mijn baas tevreden was met mijn goede resultaten gaf me het gevoel dat ik bestond, dat ik ertoe deed. Maar uiteindelijk liep ik erop leeg.”
“Ik besloot eens goed in de spiegel te kijken.”
Huwelijk onder druk
In dezelfde periode kwam zijn huwelijk onder druk te staan. “Mijn vrouw en ik waren twaalf jaar samen toen ik tijdens een reis de liefde van mijn leven ontmoette. Het gevoel was zo sterk dat ik niet anders kon dan het volgen.” Marc speelde open kaart met zijn vrouw, wat leidde tot een breuk. Zo ging hij in één jaar tijd van een leven met een huwelijk en een baan naar een scheiding en een bestaan in de ziektewet.
Alsnog in de spiegel kijken
“Ik had me op dat moment in die nieuwe relatie kunnen storten”, kijkt hij terug, “maar ik besloot eerst om eindelijk eens goed in de spiegel te kijken. Dat ik de erkenning extern zocht en dat ik vooral bezig was om anderen tevreden te houden in plaats van mezelf, was een patroon, zo wist ik inmiddels. Ik was niet bezig met mijn eigen gevoel, was niet gewend om daarbij stil te staan en het serieus te nemen. Ik was al langer bezig om tot de kern hiervan te komen, maar vooralsnog was dit me niet gelukt. Dit leek me hét moment om dit alsnog aan te gaan.”
“Ik wist heel goed wie ik was in mijn werk, maar het beeld dat ik van mezelf had als mens strookte niet met de werkelijkheid.”
Naar de kern
Via-via kwam Marc uit bij Transactionele Analyse als therapievorm. In Halsteren (Noord-Brabant) ging hij een intensief traject aan van drie maanden intern, dat hem bij die kern moest brengen. En tot zijn grote vreugde en dankbaarheid lukte dit. “Ik ben erg blij dat ik die stap heb gezet. Ik heb daar heel veel geleerd over mezelf. Eigenlijk heb ik mezelf daar leren kennen.” Hij verduidelijkt: “Ik wist heel goed wie ik was in mijn werk, wat ik daar kon leveren, in welke dingen ik goed was. Maar het beeld dat ik had van mezelf als mens, strookte niet me de werkelijkheid. Ik leerde dat ik al die tijd eigenlijk een heel angstig mannetje was geweest. Bang voor liefde, bang voor intimiteit, bang voor afwijzing; vooral bang voor verbinding. En ik zag hoe een variatie aan jeugdtrauma’s ervoor zorgde dat ik als kind patronen heb gevormd die inmiddels echt niet meer dienend waren.”
“Ik leerde dat ik mezelf kan zijn zonder dat ik iets moet proberen of iemand moet vermaken.”
Open zijn
Stap voor stap maakte Marc hierna de draai. “Ik leerde om open te zijn, zonder dat er een filter of masker voor zit. Dat ik mezelf kan zijn zonder dat ik iets moet proberen of iemand moet vermaken. Dit heeft me geholpen om echt vanuit mijn hart te gaan leven, iets dat me met vallen en opstaan steeds beter afging.” Pas toen was er voor Marc ruimte om de liefde van zijn leven toe te laten. Vanaf het begin had deze vrouw hem aangesproken op zijn hart, op zijn gevoel. Nu kon hij zich hier eindelijk echt voor openen.
Op gevoel door Europa
Samen maakten ze hierna enkele reizen. Marc: “Ik had geen werk en leefde inmiddels van een WW-uitkering. Ik besloot aan de slag te gaan als beeldhouwer en met mijn vriendin trok ik door Europa, waarbij we ons lieten leiden door wat we voelden. Zo kookte ik een periode voor twee grote gezelschappen. Niet voor het geld, maar voor de ervaring. Ik vond koken leuk, maar had zoiets nog nooit gedaan.” Het bracht ontzettend veel vreugde en voldoening. Marc: “Als ik in de spiegel keek, zag ik stralende ogen. Als ik naar anderen keek, zag ik stralende mensen. Wat een ontdekking: ze werden blij van mij om wie ik was. Ik maakte keuzes vanuit mijn intuïtie in plaats vanuit angst en dat gaf zoveel kracht!”
“Liefde stroomt. Je kunt het ontvangen en weer doorgeven. Het is een onuitputtelijke bron.”
Overdragen op jongeren
Het is deze ontdekking die Marc nu wil delen met jongeren die worstelen met zichzelf. Een spannende nieuwe fase, waarin hij aan de vooravond staat van de lancering van zijn eigen stichting. “In de ommekeer die ik maakte naar leven met een open hart ontstond echte liefde”, zegt hij. “Eerst voor mezelf, toen voor een ander. Ik ben gaan ervaren dat het stroomt, dat je liefde kunt ontvangen en weer door kunt geven, dat het een onuitputtelijke bron is. Een cliché, maar waar. Dit wil ik meegeven in mijn werk met jongeren, want dit is een les die je als kind niet vanzelfsprekend leert.”
Liefdeloos opgroeien
Het is voor Marc makkelijk om de verbinding met deze jongeren te maken. “Ik herken de gevolgen van liefdeloos opgroeien: niet geloven in jezelf, niet weten wat je wilt, niet weten hoe je je voelt. Ik kom uit een complexe gezinssituatie die voor mij dermate ontwrichtend was dat ik uiteindelijk een aantal jaar verbleef in pleeggezinnen. Dit was goed bedoeld, maar veilig voelde het niet. Ik was verloren, heel eenzaam. Ik hield niet van mezelf, kon mezelf ook niet vertrouwen. En ik kon het me niet veroorloven om kwetsbaar te zijn. Ik bleef mezelf maar aanpassen in die pleeggezinnen, liep op eieren. School was de enige uitlaatklep die ik had, waardoor ik om de haverklap naar de directeur werd gestuurd.”
“Je bent oké, je doet het hartstikke goed; het kan zo belangrijk zijn om dat te horen.”
Verstoppen en verdoven
Hij gaat verder: “Dat ik ooit de maatschappij in zou moeten gaan, joeg me zoveel angst aan dat ik verwachtingen zoveel mogelijk uit de weg ging. Ik ging bijvoorbeeld van voetbal af omdat ik niet bij de senioren wilde gaan voetballen. Ik verliet school zonder diploma omdat ik niet de discipline en het zelfvertrouwen had om door te zetten. Ik heb jarenlang eenvoudig fabriekswerk gedaan om maar niet te hoeven presteren. En ik verdoofde mezelf met wiet. Ik deed er eigenlijk alles aan om niet gezien te worden; ik kon mezelf niet eens aankijken in de spiegel in die tijd.”
Hij is even stil en zegt dan: “Ik had toen zo graag iemand in mijn omgeving gehad die me zou zien. Die zou merken hoe eenzaam ik me voelde. Die tegen me zou zeggen: Je bent oké, je doet het hartstikke goed. Het maakt niet uit wat je doet, het komt wel goed. Het kan zo belangrijk zijn om dat te horen.”
“Het is heel normaal om je af te vragen wie je bent en wat jouw plek is in de maatschappij.”
Niets mis
Daarom zeg ik dit ook nadrukkelijk tegen de jongeren waarmee ik werk: Als je met dit soort dingen worstelt, is er niets mis met je. Het is heel normaal om je af te vragen wie je bent en wat jouw plek is in de maatschappij. En ik kan je ermee helpen. Door je in de spiegel te laten kijken, zodat je je talenten gaat zien, de dingen die jou uniek maken. Door je nee te leren zeggen tegen de dingen die van jou gevraagd worden, maar die niet bij je passen. Door in je te geloven en van je te houden als je het zelf even niet kunt.”
Hoe dan ook waardevol
Hij vervolgt: “Ik weet hoe belangrijk het is om zo iemand in je omgeving te hebben als je je weg in het leven zoekt. En dat het goedkomt, als je maar naar binnen keert om te zien wat er achter je angsten zit. Dat dit gemakkelijker is dan je denkt, als je er maar goede begeleiding bij hebt.”
Marc besluit: “Het belangrijkste dat ze mogen ontdekken is: het gaat niet om wat je kunt of hoe je eruit ziet. Het gaat erom dat je in de spiegel kijkt en ziet dat je hoe dan ook waardevol bent, voor de wereld en bovenal voor jezelf.”
Wil je meer weten over Marc, bekijk dan zijn profiel op Linkedin. De website van zijn stichting komt binnenkort online.
Help je mee?
Wil je helpen? Like dan de pagina van 365 Mooie Mensen op Facebook. Op deze manier komen meer mensen met het inspirerende verhaal van Marc in contact. Ken jij iemand die absoluut in aanmerking komt voor een interview over leven volgens jezelf? Stuur me dan een tip via de contactpagina.