Optimistisch, open en onbevooroordeeld. Het zijn de drie karaktereigenschappen waarmee Chris (42) zichzelf typeert. Sterker: het is de mix van deze eigenschappen die hem door moeilijkere periodes in zijn leven leidde. En die hem nieuwe avonturen nieuwsgierig en gedreven deed aangaan. Terugkijkend is Chris dankbaar voor eigenlijk alles dat hem overkomen is, positief én negatief. ‘Mijn verleden is mijn verleden, daar kan ik niets aan veranderen. Het heeft me gemaakt tot wie ik vandaag de dag ben. Als ik dat niet met dankbaarheid accepteer, ontken ik mezelf.’
Chris: “Jezelf zijn is geen eindstation, het is een proces.”
Jezelf zijn is een veranderlijk iets, zo stelt Chris. “Het is paradoxaal”, zegt hij. “Op elk moment ben je jezelf, terwijl het ook iets is dat continu verschuift. Wie je bent is op elk moment voor honderd procent waar en het kan bij wijze van spreken ook elke vijf minuten veranderen. Dan ben je weer honderd procent jezelf en toch anders dan vijf minuten geleden.”
“Van jongs af aan was ik een einzelgänger, een denker. Toch was ik niet bewust bezig met mijzelf zijn.”
Einzelgänger
De omgeving waarin je verkeert, met alle verwachtingen die daarbij komen kijken, is van grote invloed op je zelfbeeld. Chris denkt terug aan zijn kindertijd. “Van jongs af aan was ik een einzelgänger, een denker. Toch was ik niet bewust bezig met mijzelf zijn. Ik groeide als niet-Brabander op in een Brabants dorp. Het staat mij niet echt bij, maar mijn vader vertelde me later dat ik in die tijd toch wel gepest werd, vooral vanwege mijn taalgebruik. Bovendien was ik op de basisschool het slimste jongetje van de klas, geen voetballer. Ja, er waren momenten dat ik me buitengesloten voelde.” Toch was Chris toen nog niet echt bezig met de vraag waar hij bij hoorde. “Dat gebeurde pas echt, bewuster, in de brugklas. Misschien is daar dat zaadje van zelfreflectie geplant.”
Scheiding ouders
De brugklas was zwaar. Plots was Chris niet meer het enige slimme jongetje in de klas. Hij kreeg van school zelfs even het advies om havo te gaan doen. Het werd toch atheneum, waar Chris redelijk doorheen rolde.
Ingrijpend was ook de scheiding van zijn ouders, toen hij 17 was. “Ik heb dat jaar op school over moeten doen, een teken dat ik er veel stress van moet hebben gehad. Ja, ik ben er verdrietig over geweest en toch stond ik er, mede doordat mijn ouders er goed met mij en mijn broer over spraken, heel accepterend in. Ik begreep hun verschillende standpunten, hun keuzes.”
“In het buitenland studeren was de beste zet van mijn leven.”
Naar Amerika
Ook in die situatie waren het zijn optimisme, openheid en onbevooroordeeldheid die hem er doorheen trokken. Plus de steun van zijn maatschappijlerares. De volgende grote verschuiving kwam voor Chris na het behalen van zijn vwo-diploma. “Ik heb toen een jaar in Amerika gestudeerd, de beste zet van mijn leven. Er was daar zoveel energie en er waren zoveel leuke mensen… voor mij was het de overtreffende trap van leven.”
“Jezelf worden betekent dat je afscheid neemt van wie je denkt dat je móet zijn.”
Nooit klaar
Amerika stond voor Chris gelijk aan zijn vleugels uitslaan. “Ik had er de ruimte om te groeien en te bloeien, om mezelf te zijn. Jezelf worden betekent dat je afscheid neemt van wie je denkt dat je móet zijn. Tot op dat punt is je persoonlijkheid een beeld in je hoofd, dat wordt gevormd door zaken als waar je vandaan komt, welk geslacht je hebt, wie je ouders zijn en zelfs de films die je hebt gezien en de boeken die je hebt gelezen.”
Iedere keer een stukje
Volgens Chris ben je dan ook nooit klaar met worden wie je bent. “Zijn wie je werkelijk bent is een ontdekkingstocht. Je kunt niet op één moment in de tijd de knop omzetten. Jezelf zijn is ook geen eindstation, het is een proces. Iedere keer laat je een stukje los, waardoor je steeds meer jezelf bent. Het is een kwestie van bewustzijn: naar jezelf dúrven kijken met nieuwsgierigheid, openheid, liefde en acceptatie.”
Keuze
Het heeft Chris langs mooie momenten geleid. Periodes van bloei en ontwikkeling, afgewisseld door tijden van rust en bezinning. “Uiteindelijk blijft ontwikkeling een keuze”, zegt hij. “Soms waren er drukke periodes op het werk en gebeurde er privé niet zoveel. Daarna was het weer rustig op het werk en ontstond er privé meer ruimte voor ontwikkeling. In zo’n periode heb ik mijn vrouw Esther ontmoet.”
Later, toen zijn vrouw met een burn-out en dreigend ontslag werd geconfronteerd, lasten zij een gezamenlijke sabbatical in. Ze woonden negen maanden in Guatemala, een tijd waarin Chris wéér andere kanten van zichzelf leerde kennen. “Ik ben hier gaan schrijven en ontwikkelde het plot voor een criminele roman waarvan ik nu met de uitwerking bezig ben”, geeft hij als voorbeeld. Zo rijgen de avonturen in het leven van Chris zich aan elkaar. “Nu is het weer andersom: getrouwd zijn met Esther geeft zoveel rust en warmte, het is zo’n heerlijke basis, dat er weer ruimte ontstaat voor de volgende stap in mijn werk.”
“Bewustzijn is goed, maar soms doe ik tevéél aan zelfreflectie.”
Genieten van het nu
Chris voert graag goede gesprekken. Met vrienden en soms ook met vreemden. Het zijn vaak gesprekken met diepgang, maar ook met humor. “Er kan een bepaalde flow ontstaan, alsof je samen het leven aan het aftasten bent en dingen daardoor beter begrijpt. Dat zijn momenten dat ik het gevoel heb dat ik mezelf ben, verbonden ben.” Een valkuil kan Chris ook benoemen: “Bewustzijn is goed, maar soms doe ik tevéél aan zelfreflectie. Dan zit ik in m’n hoofd en is het lastig om in het nu te blijven en te genieten van het moment.
Natuurlijk, ik zit weleens in zak en as, maar toch weet ik dat het goed gaat komen. Ik ben een optimist bij uitstek; ik zie al snel weer mogelijkheden.” Hij vindt dan ook steeds meer zijn draai in het proces van zichzelf zijn. “Ik zit tegenwoordig steeds meer in het nu en kan vaker oprecht zeggen: Ik ben precies zoals ik ben en het is goed zoals het is.”
Help je mee?
Wil je helpen? Like dan de pagina van 365 Mooie Mensen op Facebook. Op deze manier komen meer mensen met het inspirerende verhaal van Chris in contact. En het helpt mij om nieuwe Mooie Mensen te vinden voor meer van dit soort prachtige interviews. Op naar de 365!