Ooit een rebels rock ’n roll meisje, landde Anja (44) in één keer op de ‘volwassen’ aarde toen ze haar grote liefde ontmoette en bijna onmiddellijk zwanger raakte van haar eerst kind. Twee jaar later volgde nog een kind en Anja stortte zich vol overgave op haar rol als zorgzame moeder en vrouw. Nu haar dochter en zoon prima in staat zijn zichzelf te bedruipen, heeft ze meer tijd en ruimte om zich te richten op haar eigen plek in deze wereld.
Anja: “Het zou mooi zijn als we tijdens onze levensreis af en toe de tijd nemen om relaxed met een grassprietje in onze mond van het uitzicht te genieten.”
“Lange tijd was ik behoorlijk dienstbaar. Dat kwam vanuit een aangeleerd automatisme en ik had daarin nooit mijn eigen positie bevraagd”, vertelt Anja. “Eigenbelang kwam er totaal niet bij kijken, totdat ik in mijn leven op een spreekwoordelijk kruispunt terechtkwam, omdat ik door een groot verlies pijnlijk geconfronteerd werd met mijn eigen beperkingen, grenzen en kwetsbaarheid. Ik werd op mijzelf teruggeworpen en kon uiteindelijk niet anders meer dan mijzelf in de spiegel aankijken en – misschien wel voor het eerst – écht afvragen: Wie ben ík nou eigenlijk?”
“Ik kon uiteindelijk niet anders meer dan in de spiegel kijken en mijzelf afvragen: Wie ben ík nou eigenlijk?”
Verantwoordelijkheidsgevoel
Voor Anja werd dit het begin van een zoektocht. Naar zichzelf en naar haar overtuigingen over zowel aardse als spirituele zaken. Ze ontdekte dat ze bijzonder bewust in het leven staat. Iets waar ze blij mee is, maar waar ze ook een verantwoordelijkheidsgevoel bij ervaart dat haar soms kan verlammen. Dan is ze ineens weer gewoon die moeder van twee tieners over wiens welzijn ze nog elke dag bezorgd is. Daar tegenover staat gelukkig een gezonde dosis humor en nuchterheid, die haar zaken met een flinke kwinkslag doet relativeren.
Control freak
Terugblikkend zegt ze over die ambivalente gevoelens: “Samen met mijn man koos ik er destijds voor om een veilige basis voor onze kinderen te creëren. Dit betekende bij ons dat Roderick fulltime bleef werken en dat ik fulltime ging moederen.” Het is een keuze waar ze nog steeds achter staat, maar die haar van tijd tot tijd wel confronteerde met zichzelf. “Ik ben een control freak”, zegt ze. “Loslaten is voor mij erg moeilijk. Ook al wist ik dat het niet waar was, de perfectionist in mij riep steeds ongeduldig: ‘laat mij het maar doen, ik kan het toch het beste’.”
“Angst kan maken dat je anderen voor de voeten gaat lopen.”
Loslaten
Loslaten had voor Anja ook met onmacht en onzekerheid te maken. “Opvoeden is niet altijd eenvoudig”, zegt ze. “Je krijgt bij een baby namelijk geen gebruiksaanwijzing meegeleverd, dus het is regelmatig zoeken naar de juiste weg.” Een andere, minder leuke kant van het ouderschap is voor Anja het dragen, of het leren dragen, van het juk van de angst dat er iets vervelends gebeurt met je kinderen. “Die angst heeft mij er vaak toe aangezet om mijn kinderen voor de voeten te lopen. Ik wilde het pad voor hen zo veilig mogelijk houden, maar dat was een houding waar we allemaal niet beter van werden. Sinds ik me daar bewust van ben, neem ik, meer op de achtergrond, een ondersteunende moederpositie in.”
Vrijheid
Vrijheid was een ander thema dat zich aandiende. Anja: “Het moederschap is natuurlijk niet het enige aspect van mijn menszijn. Ook de vrouw, de minnares, de heks en de kunstenares in mij willen gevoed worden en ruimte krijgen om zich te ontplooien. Zonder dat, zit ik niet lekker in mijn vel.”
“Jezelf zijn zorgt voor meer innerlijke kracht, levensvreugde en ontspanning.”
Gevraagd naar hoe belangrijk jezelf zijn in dit verband voor haar is, zegt ze: “Erg belangrijk, want het zorgt niet alleen voor meer innerlijke kracht en levensvreugde, maar ook voor ontspanning. Als wat je doet ver van je af staat, zorgt dat bewust of onbewust voor spanning. Door jezelf te zijn, of in ieder geval dicht bij jezelf te blijven, kan dat soort spanning je niet raken of beïnvloeden.”
Bewustwording als reisdoel
Ze vervolgt: “In mijn waarheid zijn wij hier allemaal om te leren hoe wij het leven, ons unieke menszijn en onze vermogens zo bewust mogelijk kunnen ervaren. Dat is als een reiservaring die een leven lang duurt en het zou mooi zijn als we tijdens die reis af en toe de tijd zouden nemen om relaxed met een grassprietje in onze mond van het uitzicht te genieten. En dat werkt niet als je je zogezegd ongemakkelijk voelt in een verpakking die knelt omdat die jou niet helemaal eigen is”, is haar stelling. “Dat kan zelfs als een gevangenis voelen, waarin je aan het overleven bent.”
“Jezelf zijn zorgt dus voor bevrijding en is daarmee voor mij persoonlijk een prioriteit.”
Ze vervolgt: “Ik zie het zo: ook al vindt een ander gek wat jij doet, zolang je het doet uit eigen overtuiging, dan voelt dat vanzelf – als van zélf – als vrijheid. Jezelf zijn zorgt dus voor bevrijding en is daarmee voor mij persoonlijk een prioriteit. En dat maakt het leven leuk, gemakkelijker en relaxed.”
Moderne hekserij
Wat dat betreft is Anja haar leven steeds leuker gaan vinden. “Ik ben erg nieuwsgierig van aard, een allesbevrager. Kan niet, bestaat niet voor mij. Ik verdiep me inmiddels al enige jaren in de moderne hekserij en dat past erg goed bij mij. Ik vlieg uiteraard niet rond op een bezemsteel; het is voor mij meer een levenswijze, waarbij respect voor, het leren communiceren met en het observeren van de aarde, de kosmos en de natuur een weg vormen naar verdieping en wijsheid.”
“Het leven kan je soms gemeen bijten. Hier krachtig mee omgaan, betekent je eigen kwetsbaarheid onder ogen zien. Dit kan confronterend zijn.”
Angst doorvoelen
Al met al vindt ze dat ze gegroeid is en steeds dichter bij zichzelf is terechtgekomen. “Ik ben nu 44 en merk dat ik niet meer meedoe aan opzitten en pootjes geven. Het kost me teveel energie. En ik gun mezelf gewoonweg iets beters. Natuurlijk ben ik af en toe nog steeds bang. Want het leven kan je soms best gemeen bijten. Hier krachtig mee omgaan, betekent dat je je eigen kwetsbaarheid onder ogen ziet en dat kan confronterend zijn. Daar kun je de strijd mee aangaan, maar je kunt er ook voor kiezen die angst te doorvoelen. En dan merk je dat je daar niet alleen van groeit, maar dat dit je ook heel veel begrip voor je medemens brengt.”
Haute couture
Even over die verpakking nog, want dat is iets dat Anja wel bezig heeft gehouden. “Ik was van huis uit gewend om harmonie na te streven en zorgzaam te zijn naar anderen toe. Ik zie dat als de jas die ik van huis uit heb meegekregen. Een jas waar ik aan gewend was en die voldeed, maar die mij niet per se mijn nek deed uitsteken. Het werd dan ook hoog tijd om te gaan shoppen voor een model naar mijn eigen keuze. Eentje die mijn eigen kleurrijke haute couture vertegenwoordigt, waarbij liefde, lol en inspiratie zorgen voor de juiste maatvoering.”
“Iedereen is gezegend met zijn eigen talenten, passies en vermogen om inspirerende en wonderschone creaties te scheppen.”
Zoeken en vinden
Dat proces is nog gaande, en het kan Anja soms onrustig maken. “Ik kwam tot de ontdekking dat iedereen is gezegend met zijn eigen talenten, passies en vermogen om inspirerende en wonderschone creaties te scheppen. Ik dus ook, maar het is wel een kwestie van zoeken en vinden. De één schrijft, de ander schildert, een volgende kiest voor beeldhouwen. Bij mij is het nu nog één groot vat van multikunst, creatieve plannen en inspirerende gedachten, waarin ik op zoek ben naar mijn meest zuivere kanaal van gevoelsvertaling. En dat staat nog in de – zeer nieuwsgierige – kinderschoenen.”
Schommelstoel
Voor hoe haar levensverhaal zich verder ontwikkelt, staat ze dus volledig open. Maar over het doel dat ze voor ogen heeft, is Anja duidelijk: “Als ik straks 80 ben en ik zit in mijn schommelstoel ergens op de veranda van mijn Italiaanse landhuis, dan wil ik dankbaar en waarderend op mijn leven terugkijken en tevreden denken: Dat was een bijzondere en avontuurlijke reis, waar ik met volle teugen van heb genoten. Af en toe was het net een rollercoaster, met hoge pieken en diepe dalen, maar dat heeft heel veel beweging gegeven en mij enorm veel goeds en bovendien prachtige vergezichten gebracht.”
Help je mee?
Wil je helpen? Like dan de pagina van 365 Mooie Mensen op Facebook. Op deze manier komen meer mensen met het inspirerende verhaal van Anja in contact. En het helpt mij om nieuwe Mooie Mensen te vinden voor meer van dit soort prachtige interviews. Op naar de 365!